Blogs & Updates

Wat een ongelooflijke asociale klootzak ben ik toch!

Geplaatst op 11 maart 2024

Kijk dat zijn teksten om een blog mee te beginnen.

Maar waarom nu? Afgelopen zaterdag, 9 maart, ontving mijn telefoon een alarm: brand!! Al lange tijd volg ik 112 meldingen (niet meer zo fanatiek als een paar jaar geleden), in een poging het nieuws rondom 112 zorgvuldig vast te leggen. Mijn focus ligt daarbij niet op het leed, maar op de inzet van de hulpdiensten. Die zaterdag betrof het een huisbrand, twee straten bij mij vandaan. Niet per auto, maar per fiets en gewapend met niets dan mijn mobiele telefoon ging ik er opaf. Eenmaal ter plaatse bleek het vuur hevig te woeden, en we wachtten op de brandweer.

Een buurtbewoner kwam aangesneld met een brandblusser. Een ervaren brandweerman naast mij meende dat blussen geen zin meer had, maar de buurman was vastberaden nog iets te redden. Na enkele krachtige schoppen tegen de poort bevond hij zich in de tuin, bluste het vuur, en na twee brandblussers te hebben leeggespoten, bleef slechts rook over van wat eens vlammen waren. Ik durf te stellen dat door buurman’s ingrijpen het vuur niet het huis heeft verwoest. Een daad die niets dan lof verdient.

De reden voor dit blog ligt echter elders. Hoe kon ik zo onnadenkend zijn om te filmen in plaats van te helpen blussen? Op sociale media wordt deze vraag gesteld, en daar ben ik bijna de verpersoonlijking van alles wat fout is op deze wereld. En dat sommigen zo reageren, begrijp ik ergens wel. Maar zelfs een journalist en een brandweerman van ver weg hadden hun twijfels. (In Nederland kan immers iedereen zich journalist noemen.) Aan deze journalist en brandweerman probeer ik mij te verklaren door enkele punten te overwegen:

  • Wat als het mis was gegaan met de buurman? Als zijn kleren vlam hadden gevat, of als er een explosie was geweest? Was hij dan een held of een idioot die het aan professionals had moeten overlaten?
  • Als ik op de fiets spring, neem ik gewoonlijk geen brandblusser mee. De ‘blus’ app bestaat nog niet voor zover ik weet.
  • Iedereen moet in noodsituaties eerst mensen helpen. Wat ik zag, waren mensen voor het huis en een brand diep in de tuin. Op dat moment leek het me dat ik niet kon helpen. En was het wachten op de brandweer.
  • Ik ben geen hulpverlener, maar op dat moment een 112-journalist, aangezien iedereen zich journalist mag noemen, ik dus ook.
  • Als we de mening van sommigen zouden volgen, zouden we enkel nog nieuws in gesproken woord hebben. Het journaal en de kranten staan vol met video en foto’s.
  • Door de actie van de buurman vast te leggen, heeft iedereen kunnen zien hoe doeltreffend hij handelde, en gelukkig zonder gevolgen.

Hieronder is een link naar een video die ik maakte, waarbij ik blij ben dat ik niet dichterbij kwam om te helpen:


Altijd al geweten

Geplaatst op 11 maart 2020

‘Door zonder vaste functieomschrijvingen te werken, is een organisatie flexibeler.’ Maandag 2 maart was ik bij een netwerkbijeenkomst in Nijkerk en hoorde ik dat ‘functieloos’ de benaming is om in de toekomst werk te houden. Nu heb ik altijd moeite gehad om in een zin uit te leggen wat ik nu precies doe. Vraag het mij maar, zeg ik altijd en in 95% van de gevallen ga ik je helpen. Zelf vond ik het niet altijd handig dat ik niet kon vertellen wat ik nu doe maar sinds deze maandag is dat een stuk duidelijker.

In 2015 heb ik mijn website aangepast naar een Google 360 website. Op die site kon je precies zien waarvoor je terecht kon bij Hmedia. Daarvóór was het een ratjetoe met van alles en nog wat. Aanpassen en nu eens duidelijk zijn dacht ik toen.

Ondertussen is het 2020 en in de vijf jaar na het aanpassen van de
website ben ik weer meer gaan doen op allerlei vlakken. En dat is niet erg ben
ik nu achter, want een autodidact doet nu eenmaal wat hij leuk vindt en leert
het zichzelf op die manier aan.

Nu, 18 jaar nadat ik voor mijzelf ben gaan werken weet ik wat ik doe. Ik ben namelijk functieloos en daarmee toekomstbestendig. Dat een mens toch eerst Abraham moet zien om daar achter te komen.


Bijzonder verhaal

Geplaatst op 5 augustus 2019

Maandagochtend 5 augustus al mooi op tijd naar een klant in
Soest. Een jonge vent is daar ’Just Jeff Suptosto Bar’ begonnen. Al van jongs
af aan is koken een passie voor hem en alles wat daarbij hoort. Al voordat ik
mijn 360 camera wil instaleren krijg ik koffie aangeboden die ik vriendelijk
afsla tot na het maken van de foto’s.

Jeff heeft alles keurig voor elkaar dus ik kan gelijk beginnen
en met een kleine 20 minuten is de Google 360 klaar. Tijd voor koffie dus en
die is bij ’Just Jeff Suptosto Bar’ heerlijk.

We raken aan de praat over zijn passie en gaandeweg komt het
gesprek op een lichamelijk ongemak van hem, een kunst heup, en dat al op 37
jarige leeftijd. Jeff heeft behalve koken namelijk nog een passie en dat is
motorrijden. In juni 2015 rijd hij op de afrit Hoevelaken met zijn Ducatie.  In de bocht van de afrit rijd hij over een
oliespoor. Gevolg is een schuiver waarbij hij met zijn motor onder een
vrachtwagen terecht komt en vervolgens in de berm van de snelweg. Zwaar gewond ligt
Jeff daar in het manshoge gras van de berm.

In no time worden alle denkbare hulpdiensten opgeroepen tot
een traumahelikopter aan toe. Er wordt gevochten voor het leven van de jonge
motorrijder. Nadat hij stabiel genoeg is wordt hij met spoed en onder
begeleiding van politie naar het ziekenhuis gereden. Er wordt gevreesd voor het
leven van Jeff. Een week lang wordt hij in een kustmatige coma gehouden.

Terwijl Jeff het verhaal verteld zeg ik dat ik mij dat ongeval
kan herinneren en dat ik er waarschijnlijk bij ben geweest. Een verbaasde
reactie van Jeff volgt waarna ik uitleg dat ik behalve Google 360 fotografie ook
vaak naar ongevallen ga en voor diverse media 112 foto’s en video maak.

Na nog wat doorkletsen beloof ik Jeff te kijken of ik
inderdaad video en foto’s van het ongeval heb in mijn archief.

Terug in Nijkerk gelijk achter de PC en in map ‘nieuws
2015/week 27/29 juni’, een grote hoeveelheid video en foto’s van het ongeluk
van Jeff. Gelijk bel ik Jeff met de mededeling dat ik er inderdaad bij ben
geweest. De vraag is of hij de beelden wil zien of dat hij besloten heeft het
achter zich te laten. Jeff wil graag alles zien om zo het ongeval van 4 jaar
geleden beter te kunnen verwerken. Het is namelijk zo dat ik als fotograaf
alles heb vastgelegd maar Jeff zelf weet van het voorval helemaal niets meer
af.

Een hele bijzondere ontmoeting en een fijn gevoel dat mijn
beelden nog wat kunnen betekenen voor het slachtoffer.

Goeie tent trouwens en het toppunt van een ondernemer die het
er niet bij laat zitten. Dus mocht je eens in Soest zijn! www.justjeff.nl/


Als het even snel moet

Geplaatst op 13 maart 2019

En wanneer moet het klaar? Nou het liefst gisteren! De meesten zullen het wel herkennen of zelf eens gezegd hebben.

Alles moet en gaat steeds sneller vinden sommige
mensen.  Zelf vind ik het vaak maar lang duren allemaal. Hoe moeilijk kan
het zijn om een beslissing te nemen om iets wel of niet te doen? Hoe lastig is
het om een e mail binnen 72 uur te beantwoorden? Dat laatste is al 48 uur te
lang wat mij betreft. En als je er achteraan belt zijn ze in bespreking, net
weg, aan het skiën of is er een andere k..smoes. En dat zijn dan nog de kleine
en grote zelfstandigen.

Als je te maken hebt met mensen die voor een baas
werken heb ik het helemaal snel gehad. Die vinden het heel normaal dat om 8.35
de PC nog niet is opgestart terwijl ze om 8.30 geacht worden startklaar te zijn
voor de baas. ‘Op tijd is te laat’ zei mijn vader altijd en daar heeft hij
helemaal gelijk in. Een keer kuchen dan thuisblijven en het normaal vinden dat
aan het einde van de maand het salaris gewoon wordt overgemaakt. Prima en goed
al die verworven rechten maar sommige vinden het de normaalste zaak van de
wereld.

Voor mij een hele grote bron van frustratie waarvan ik
eind 2018 heb gezegd tegen mijzelf, niet meer doen, maak je niet druk het zal
wel zo horen en je hebt alleen jezelf er maar mee.

Het is nu maart 2019 en het, niet frustreren, is niet
gelukt, sterker nog het is een dagelijkse bezigheid.

Het kan wellicht ook aan mij liggen al kan ik mij dat
maar moeilijk voorstellen. Hoe goed moet het gaan voor ik mij niet meer opwind?
Ik stel de vraag maar aan mezelf en denk ook  dat het bij mij hoort om
mezelf gek te maken door wat anderen vooral niet doen.

De afgelopen weken een paar klanten die iets met spoed moesten hebben en ja naar wie ga je dan toe ‘Als het even snel moet’


Bedrijfsblindheid

Geplaatst op 17 oktober 2018

Sinds 2002 een ZZP’er en voor je het weet ben je 16 jaar verder. Ook in 2002 vond ik het al belangrijk om

2002 de introductie van de Nokia 6310

op het wereld wijde web aanwezig te zijn. Vergeleken met nu een heel gedoe om zo’n site te maken. De techniek was veel lastiger en de digitale fotografie stond nog in de kinderschoenen. Om even een tijdsbeeld te geven, in 2002 kwam de beste mobile telefoon tot op de dag van vandaag uit, de NOKIA 6310. Daar kon je nog gewoon mee bellen een sms’je versturen en het spelletje ‘Snake’ op spelen. Het is ook het jaar dat we de gulden inwisselde voor de EURO. De omrekening vergeet ik nooit meer, 1 euro = 2.20371 gulden

Ondertussen ben ik een website of vijf verder en staat de laatste versie alweer meer dan drie jaar online. Vandaag moest ik wat opzoeken op mijn eigen website en ging ik hem weer eens lezen. Veel is nog actueel maar er veranderen ook heel wat zaken in drie jaar tijd. Je ziet het overal, waar mensen ooit iets gemaakt hebben, treedt onherroepelijk bedrijfsblindheid op. Helemaal niet zo’n gek idee dus om af en toe eens kritisch naar je eigen werk te kijken.

Tijdje terug maakte ik een Google 360 bij een klant die vervolgens vroeg of ik wat zaken kon verdoezelen die op de beelden stonden. Uiteindelijk kwam de klant tot de conclusie dat zijn hele interieur wel een nieuw likje verf kon gebruiken. Iedere dag liep hij zijn pand binnen en pas op de foto’s werd hij geconfronteerd met de slechte staat van het schilderwerk.

Zo en nu weer verder met mijn eigen website…………was ook alweer een tijdje geleden dat er een BLOG geschreven was……….ook zoiets dat je als goed voornemen hebt en wat op een zeker moment verwatert.

Bij deze dus (-;


Zo gewoon is het niet

Geplaatst 1 november 2017

Afgelopen jaar was er een kleine delegatie van het Ronald MC Donald huis uit Utrecht te gast bij de Businessclub van Sparta Nijkerk. Natuurlijk waren die er niet zomaar maar met als doel sponsoren binnen halen voor het Ronald MC Donald huis.

Als trouwe bezoeker van het Businesshome van Sparta Nijkerk wilde ik met mijn bedrijf ook graag wat doen en ik raakte in gesprek met Natasja de Leeuw assistent manager van het Ronald MC Donald huis in Utrecht. Als eerste gaf ik aan dat ik geen geld wilde overmaken maar graag iets blijvends en functioneels wilde doen voor het huis. Nadat ik vertelde dat wij het huis in een virtuele werkelijkheid wilde gaan zetten, zodat ouders al vooraf kunnen zien waar ze terecht komen was Natasja helemaal enthousiast en werden de agenda’s getrokken.

Toen ik in de zomer van 2017 voor het eerst op de koffie kwam bij Natasja in Utrecht werd ik gelijk een jaar of zeven terug geworpen in de tijd. Het Ronald MC Donald huis staat namelijk op een steenworp afstand van het WKZ (Wilhelmina Kinder Ziekenhuis) en daar is in 2010 onze dochter Nicolyne geboren. Nicolyne is een van een tweeling en haar broertje heeft het helaas niet gered. Onze dochter had minder dan 5% kans om te overleven en is op 1 juli 2010 geboren in het WKZ. 1100 gram woog ze en ze is nu een mooie meid van 7 jaar.

Zo gewoon is het niet dat je vader en moeder wordt en dat alles maar normaal verloopt. Als er een plek is in Nederland waar dat heel duidelijk zichtbaar is dan is dat het WKZ en het Ronald MC Donald huis in Utrecht. Zeven dagen per week, 24 uur per dag of het nou kerst is of hoog zomer de zorg gaat altijd door op deze plek.

Daarom heel dankbaar dat ik deze virtuele rondleiding heb kunnen aanbieden aan het Ronald MC Donald huis in Utrecht.


Het komt op je pad

Geplaatst 23 juni 2017

Fotografie is een uit de hand gelopen hobby waar ik voor een groot deel mijn werk van heb kunnen maken. Achteraf ben ik er altijd wel mee bezig geweest en fotografeer ik al van jongs af aan. Eind jaren ‘80 misschien begin ‘90 was mijn eerste spiegelreflexcamera een Minolta 7000i en schoot ik heel wat rolletjes vol.

Op een bepaald moment ga je een kant op en werd nieuws de specialisatie en dan in het bijzonder 112-fotografie. De vraag komt of je ook voor bedrijven wilt gaan fotograferen en productfotografie is dan een volgende stap. In 2015 heb ik mij gespecialiseerd in 360-gradenfotografie en ondertussen mag ik mij een vertrouwde Google-fotograaf noemen.

In de loop der jaren is de vraag voor bruiloften en partijen meermalen voorbij gekomen en daar heb ik in de meeste gevallen vriendelijk voor bedankt. Ik zeg altijd dat ik geen mensenfotograaf ben. Het totale plaatje, oftewel het hele verhaal in een foto dat is wat ik graag fotografeer. Bij 112-fotografie is dat iedere keer een uitdaging en ik heb daar een oog voor ontwikkeld.

In maart 2017 kreeg ik een telefoontje van een kennis. Zijn vader was overleden en zou die week begraven worden. Door omstandigheden kon een familielid er niet bij zijn en daarom hadden ze het plan opgevat om de uitvaart vast te laten leggen op video en foto. Of ik dat wilde doen, maar ze zouden het ook heel goed begrijpen als ik dat niet wilde. Na even nadenken besloot ik er op in te gaan, maar ik zei er gelijk bij dat ik daar geen gewoonte van zou gaan maken…

In mei 2017 kreeg ik telefoon, deze keer de EABN (Enige Algemene Begrafenisonderneming Nijkerk). Of ik een uitvaart vast wilde leggen. Deze keer voor een familie die ik niet persoonlijk kende en een jongeman van nog geen 30 die begraven zou worden. Een familielid had mij gezien bij de uitvaart in maart en vond dat ik mijzelf zo onzichtbaar als mogelijk had opgesteld die dag.

Een mooi compliment en het fotograferen en op video vastleggen van uitvaart nummer 2 was een feit… maar een gewoonte zal het nooit worden!

In augustus 2017 sta ik als foto-/videograaf bij de heropening van het gebouw van de EABN.

Het kan raar lopen!


Je hebt maar één kans……

Geplaatst op 10 mei 2016

Een mooie goed toegankelijke website voor je bedrijf dat is pas belangrijk! En zo is het natuurlijk ook. Sinds enige tijd hoor je veel de term ‘Responsive’, het ontwerp van een responsive website schaalt mee met de afmetingen van een beeldscherm, zonder in te leveren op leesbaarheid van tekst of bruikbaarheid van de gevonden website. Oftewel, je site moet op elk apparaat, zoals een smartphone, tablet of de huis, tuin en keuken-pc goed zichtbaar en leesbaar blijven.
Maar is de website wel het eerste wat een potentiële

sun

 klant te zien krijgt van jouw bedrijf? Het antwoord is in veel gevallen NEE. Want er wordt maar zelden een “www naam” gebruikt om jouw bedrijf te vinden. Mensen onthouden niet snel een naam als www.hufterproofkorfbalpalen.nl of www.vissenvoerendoejezo.nl bijvoorbeeld. Via Google wordt meer dan 95% van alle zoekopdrachten uitgevoerd en dat is dan ook de plek waar je als bedrijf als eerste in beeld komt. Dus, dat is de plek die er verzorgd en uitnodigend uit moet zien want: Je hebt maar één kans voor een eerste indruk!


Aiiiii

Geplaatst op 28 februari 2016

hernia

Alles gaat goed werk gaat lekker door en dan opeens aiii pijn in de rug eind oktober 2015. Het gaat wel weer over dus doorlopen en niet klagen maar helaas de pijn wordt erger en uiteindelijk kom je niet meer uit je bed van de pijn. De diagnose wordt maar niet gesteld en de huisarts weet het ook niet meer. De ambulance komt voorrijden en je beland in het ziekenhuis voor 15 dagen. Na de MRI is het duidelijk een hernia van de ergere soort naar later zou blijken. Twee tijdelijke en een definitieve blokkade in de rug verder mag je weer naar huis net voor de kerst.

Helaas de pijn is nog niet weg en de lopende buffetten met de kerstdagen gaan hinkend en steunend. 2015 wordt ingeruild voor 2016 en ik besluit contact op te nemen met een privékliniek die mij binnen een week opereert en de hernia verwijderd. Operatie geslaagd pijn nog niet weg. De zenuwen hebben zolang bekneld gezeten dat pijnloos door het leven gaan nog wel even kan gaan duren.

De dagen worden grotendeels liggend op een bed in de huiskamer doorgebracht en de wereld beperkt zich tot een blokje om de huizen in de buurt. NETFLIX is mijn grootste vriend en op de dag voor de schrikkeldag ben ik bij aflevering 63 van 74 over de wandaden van ‘Pablo Escobar, el patrón del mal’.

Om toch nog maar nuttig te zijn als kleine zelfstandige de website maar eens flink onder handen genomen…..is die hernia toch nog ergens van nut geweest.


Voorlichting via Twitter; goed nieuws?

Geplaatst op 18 oktober 2015

2015-10-15 21.04.17

Hoe heeft internet en met name Twitter de verhouding tussen voorlichters en journalisten veranderd? Die vraag stond donderdagavond 15 oktober centraal tijdens een bijeenkomst georganiseerd door de sectie Internet van de NVJ. (Nederlandse Vereniging van Journalisten)

Journalisten van NU.nl de NOS en de adviseur crisisbeheersing Nederlands Genootschap van Burgemeesters samen met de voorlichter van politie van oost Nederland zijn met elkaar in discussie gaan en hebben praktijkvoorbeelden besproken.

Instanties als gemeente, politie en brandweer gebruiken steeds vaker Twitter en hun eigen website voor (crisis)communicatie. Soms beperken voorlichters zich (tijdelijk) tot updates via tweets. Is deze ontwikkeling goed nieuws, of krijgen we hier geen goed nieuws van?

Als freelance foto en video journalist ben ik bij deze avond geweest samen met collega fotograaf Frans van Westendorp. In de prachtige locatie van het voormalige Filmmuseum in het Vondelpark werd deze avond georganiseerd. Interessant om aan de hand van voorbeelden de verschillende overwegingen van wel of geen nieuws brengen in tijden van crisis te beluisteren.  


Het lijkt af en toe net een echt bedrijf

Geplaatst op 8 oktober 2015

Het is vooral Street View fotografie maar we doen echt van alles. Vandaag was zo’n dag met van alles en bijna te veel om op te noemen, visitekaartjes, briefpapier, spandoekframe met spandoek, Roll Up banners en veel DTP werk voor een grote klus in Voorthuizen en oja ook nog een afspraak voor 4 nieuwe 360 opdrachten. Het lijkt af en toe net een echt bedrijf.


Afwisselend

Geplaatst op 9 oktober 2015

De ene dag is de andere niet en zeker niet bij ons. Wij hebben ons in de loop der jaren zo breed georiënteerd en hebben zoveel interesses dat er echt geen dag hetzelfde is. Vandaag 

klein

bijvoorbeeld weer eens een 112 uitruk. Voor een landelijk persbureau leveren wij foto en video en ook voor de plaatselijke media verzorgen we graag het beeld materiaal. Het nieuws van vandaag was niet zo spectaculair maar dat hoeft ook niet altijd. Kleine brand die snel onder controle was door knap optreden van de Brandweer.

191.520+

uren zelfstandig

7984+

Gedoucht sinds 2002

1001+

Blije klanten

20.526+

Koppen koffie

Het team

Maak kennis met ons team

Henry Hamstra
Henry Hamstra
Oprichter
Ons netwerk
Ons netwerk
Opgebouwd vanaf 1969

Selectie van onze klanten